بازی برای رشد اجتماعی، احساسی، شناختی، فیزیکی، زبانی و پرورش خلاقیت همه ی کودکان حیاتی است. بازی سبب تحکیم آموختهها در تمامی کودکان و نوجوانان حتی برای آن هایی که در برقراری ارتباط گفتاری مشکل دارند، می شود. بازی درمانی به روشهای مختلف به کودکان کمک می کند. کودکان از راه بازی، پشتیبانی عاطفی دریافت می کنند و مطالب زیادی درباره ی احساسات و اندیشههای خود می آموزند.
گاهی تجربه های سخت و آسیبزای گذشته را در بازیهای خود دوباره به نمایش می گذارند تا درک درست تری از آن ها به دست آورند و بتوانند تسلط بیشتری بر آینده داشته باشند. همچنین می توانند بیاموزند که چگونه روابط و کشمکشهای شان را با شیوه های بهتری مدیریت کنند. بازی درمانی می تواند نتایجی کلی، مانند کاهش اضطراب و افزایش اعتماد به نفس یا نتایج خاص، همچون تغییر رفتار و بهبود روابط با اعضای خانواده و دوستان داشته باشد.
بازی به عنوان فرایند چند بعدی که به نحوی قابل توجه درخدمت
تکامل ورشد کودک است می تواند راهی جهت تخلیه این انرژیها در مسیر رسانده
باشد.کارل گروس از صاحبنظران قرن نوزدهم اعتقاد دارد : بازی عاملی است برای
رشد نیروهای خام وآماده سازی آنها برای استفاده در زندگی , بازی فرایند
یادگیری را برای کودک , این انسان کوچک لذت بخش می کند وهمچنین منجر به
ارضای بسیاری از نیازهای اساسی وزیر بنایی او می شود .اهمیت بازی در مباحث
روانشناسی رشد تا حدی است که صاحبنظرا ن آن را تفکر کودک نامیده اند.
فواید بازی :
بازی وسیله ای برای مصرف انرژی اضافی است . کودکانی که انرژی کمتری دارند
میل کمتری به بازی از خود نشان می دهند .روایت شده که زیرک ترین کودکان
اطفالی هستند که از مدرسه ومحل درس گریزان هستند یعنی بازیگوش هستند .
بازی فرصتی است برای یادگیری کنترل اعضاء: بازی به کودک کمک می کند تا
کنترل اعضای بدنش را در دست بگیرد ٬ مهارت های بدنی خود را کامل کند وبین
عضلات خود هماهنگی ایجاد کرده وهواس پنجگانه خود را تقویت نماید .
بازی راهی است برای غلبه بر ترس ٬خشم ٬حسادت وغم واندوه :ترس ها وحسادت
های پنهان کودکان گاهی به صورت غول یا مرد گنده ای جلوه گر می شوند که کودک
با جنگ وگریز بر آنها پیروز می شود .آدمهای بازی قادر نیستند به طفل صدمه
بزنند واو به هر شکلی که دلش بخواهد آنها را به جای شخصیت شرور قصه می
گذارد وهر بلایی که دوست داشته باشد به سر بقیه می آورد .
بازی
موجب پیشرفت در تکلم کودک می شود : از آنجا که در یک بازی تخیلی قهرمان های
مختلفی وجود دارند که باید با هم تبادل افکار کنند در نتیجه با لهجه ها
ولحن های مختلف صحبت می کنند ٬ در نهایت موجب می شودتا تکلم کودک بهبود
یابد .
بازی کردن فرصت مناسبی برای یادگیری رفتار با دیگران است :
کودک از این راه یاد می گیرد که چگونه با کودکان دیگر رفتار کند ودر درک
قوانین ومقررات نقش به سزایی دارد . کودکان ممکن است بر سر اسباب بازیها با
هم دعوا کنند امااین مسئله طبیعی است وشما نباید در این امر تا زمانی که
کار بالا نگرفته دخالت کنید .
بازی فرصتی است برای کشف مبانی
چیزهایی که در محیط وجود دارند . به عقیده فرانک ٬ بازی راهی است که کودک
آنچه را که کسی نمی تواند به او بیاموزد یاد بگیرد .کودک بازی می کند تا
رشد وپرورش یابد .
بازی در سلامت روانی کودکان اثر دارد :
معمولا` بچه هایی که به طور مرتب تربیت شده اند خیلی بیشتر عقده حقارت
دارند زیرا آنها برای انجام کارهای صحیح تحت فشار بوده اند واز خواسته های
آنها جلوگیری شده است وهمین مطلب باعث ناراحتی وغصه آنها می شود .
بازی برای کودک دارای ارزش تربیت اخلاقی است : طفل حق وباطل وگناه وصواب
را در خانه ومدرسه یاد می گیرد ولی اجرای مقررات اخلاقی در آنها به اندازه
بازی جدی نیست . کودک می داند که اگر بخواهد عضو پذیرفته شده ومورد قبول
گروه باشد باید با انصاف ومؤدب ٬درستکار ٬ راستگووخود دار باشد .