نقش والدین و مدرسه در تربیت جنسی کودکان دبستانی
دوره سنی هفت تا دوازده سالگی دوره دبستان را شامل می شود. در این دوره کودک از لحاظ شخصیتی سازمان یافته می شود و استقلال بیشتری پیدا می کند و از لحاظ روحی و جسمی رشد می کند. در این دوره چون کودک وارد مدرسه می شود محیط اجتماعی اش گسترده می شود و با همسالان خود بیشتر رابطه برقرار می کند. مدرسه بعد از خانواده مهم ترین محیطی است که کودک در آن رشد می کند…
اطلاعات جنسی در این دوره باید متناسب با سن و شرایط کودک در اختیار او قرار داده شود. باید مطالب ارائه شده نه به صورتی باشد که باعث بیداری زودهنگام کودک شود و نه به گونه ای باشد که کودک احساس کند قدرت درک و فهم مطلب را ندارد.
والدین باید به کنجکاوی کودک خود اهمیت دهند؛ کودکان در این سن بسیار تمایل دارند که از بزرگترها تقلید کنند و رفتار آن ها را کپی کنند؛ بنابراین باید مراقبت هایی را در رفتار خود در نظر بگیرند. والدین باید رفتار خود را در حضور کودکان بسیار کنترل شده در نظر بگیرند و در صورت لزوم به موقع کودک خود را راهنمایی کنند.
مدرسه نقش مکمل را در تربیت کودکان در رابطه با تربیت جنسی بر عهده دارد. در درجه اول مسئولیت این آموزش ها به خصوص در دوران بلوغ بر عهده پدر و مادر است. در صورتی که والدین حضور نداشته باشند، این گونه مسائل توسط مربیان دانش آموزان باید به آن ها آموزش داده شود.
نکاتی که در رابطه با این آموزش ها باید در نظر گرفته شود این است که دختران از نظر جنسی نسبت به پسران آسیب پذیرتر هستند. زیرا از نظر جسمی نسبت به پسران ضعیف بوده و بلوغ آن ها نسبت به پسران بسیار زودتر اتفاق می افتد. دختران معمولا در سن بلوغ از آگاهی و تعلیمات جنسی برخوردار نیستند. بنابراین به راحتی ممکن است در شرایط مختلف دچار مشکل شوند. اصولی که باید در سنین هفت تا دوازده سالگی برای تربیت جنسی کودکان در نظر گرفته شود، عبارت اند از:
نقش والدین و مدرسه در تربیت جنسی کودکان دبستانی
-مراقبت و کنترل رابطه های دوستی و معاشرتی
-الگوپذیری و تقلید از بزرگترها
-آماده کردن کودک برای اینکه در دنیای واقعی و مسئولیت پذیرانه وارد شود.
-ایجاد کردن رابطه صحیح و درست بین دختران و پسران
-پرهیز از افراط و تفریط
-افزایش عزت نفس در کودکان و نوجوانان
عزت نفس به معنی احساس ارزشمند بودن و تصویر مثبت نسبت به خود است. افرادی که از عزت نفس بالایی برخوردار هستند، بهتر می توانند با دیگران رابطه برقرار کنند. والدینی هم که به فرزندان خود روحیه می دهند و توانایی های آن ها را مورد تشویق قرار می دهند، باعث می شوند فرزندشان با عرت نفس بیشتری وارد اجتماع شود و در برابر هم سالان و در روابط جدید طبق یادگیری های خانواده و اصول درست به خصوص در حیطه تربیت جنسی ، رفتار کند.